در زندگي روزمره گاهي دچار توهماتي مي‌شويم و فكر مي‌كنيم كسي يا چيزي را قبلا ديده‌ايم كه هرگز يادمان نمي‌آيد كي و كجا بوده؟ در روان‌شناسي تعابير مختلفي براي اين حالت وجود دارد؛ برخي دنبال ريشه‌هاي روان‌شناسي براي آن مي‌گردند. از نظر نوروفيزيولوژي علت اين اتفاق مدارهاي تند پاسخي هستند كه گاهي باعث ايجاد چنين احساسي مي‌شوند. اين حالت به هيچ عنوان به تنهايي يك اختلال به حساب نمي‌آيد. در ضمن توهم هم محسوب نمي‌شود. اين حس در ميان بسياري از افراد تجربه شده است. در يك تحقيقات رسمي اعلام شد كه حدود 70درصد افراد حداقل يك بار چنين تجربه‌اي داشته‌اند. محققان توانسته‌اند به كمك هيپنوتيزم اين حس را شبيه‌سازي كنند. پروفسور سوزومو تونگاوا- برنده نوبل پزشكي در سال 1987- در مورد اين پديده مي‌گويد: «قلب مغز انسان فضايي با عنوان هيپوكمپوس است كه در حقيقت نوعي ماشين حساب، تجسم‌كننده و بررسي‌كننده اطلاعات مربوط به حافظه‌ است. اين فضا از مكان‌هايي كه انسان مشاهده كرده و تجربياتي كه كسب مي‌كند نقشه‌برداري كرده و براي استفاده در آينده آرشيو مي‌سازد. اما هنگامي كه دو تجربه بسيار شبيه به هم آغاز مي‌شوند، اين نقشه‌هاي ذهني به روش‌هاي مختلفي تعبير و بازخواني مي‌شوند.